BEDEN MAHREMİYETİ İNSANIN SAYGINLIĞI

BEDEN MAHREMİYETİ İNSANIN SAYGINLIĞI

İbn Ömer'den (ra) nakledildiğine göre,
Resûlullah (sav) şöyle buyurmuştur:
“Allah (başkasının saçından kendisine) saç ekleyen ve ekleten, dövme yapan ve yaptıran kadını rahmetinden uzaklaştırmıştır.”
(B5937 Buhârî, Libâs, 83)

***

Ya'lâ (b. Ümeyye) tarafından nakledildiğine göre, Allah'ın Resûlü (sav) açıkta gusleden bir adam gördü. Bunun üzerine minbere çıktı. Allah'a hamdedip,
O'nu övdükten sonra şöyle buyurdu: “Allah halîmdir, hayâ sahibidir, kusurları örtendir. Hayâyı ve örtünmeyi sever. Biriniz gusledeceğinde kapalı yerde yıkansın.”
(N406 Nesâî, Gusül, 7)

***

Misver b. Mahreme anlatıyor: “Bir gün ağır bir taş taşıyordum ve üzerimde ince bir peştamal vardı. Taş kucağımdayken peştamalım çözüldü ve onu yerine
götürene kadar kucağımdan bırakamadım. Bunun üzerine Resûlullah (sav), 'Dön de elbiseni al. Sakın çıplak dolaşmayın!' buyurdu.”
(M773 Müslim, Hayız, 78)

***

Hz. Âişe (ra) anlatıyor: “Allah ilk muhacir kadınlara rahmet eylesin. Allah, 'Başörtülerini yakalarının üzerine kadar salsınlar.' (Nûr, 24/31) âyetini indirince,
onlar (dışarıda giydikleri uzun) elbiselerinin kenarından kesip (elde ettikleri parça ile) derhâl başlarını örttüler.”
(B4758 Buhârî, Tefsîr, (Nûr) 12)

***

Abdurrahman b. Ebû Saîd el-Hudrî'nin, babasından naklettiğine göre, Resûlullah (sav) şöyle buyurmuştur: “Erkek erkeğin, kadın da kadının avret yerine
bakamaz. Bir örtünün altında erkek erkeğin, kadın da kadının tenine dokunamaz.”
(M768 Müslim, Hayız, 74; D4018 Ebû Dâvûd, Hammâm, 2)

******************************

Bir gün Allah Resûlü, ashâbıyla sohbet etmekteydi. Can dostları, mutlaka her kelimesini içlerine sindirmek, sonra da ailelerine, komşularına, arkadaşlarına
özenle aktarmak için can kulağıyla onu dinliyorlardı. Muâviye b. Hayde de o gün Peygamber'in yanında olanlardan birisi idi. O da işittiklerini oğlu Hakîm'e
anlatmayı severdi. Daha sonra torunu Behz de dedesinin hatıralarını bize nakleden zincirin bir halkası olmuştu. Sevgili Peygamberimizin, soruları cevapsız
bırakmadığını bilen Muâviye, aklına takılanı ona sormaya karar verdi. “Ey Allah'ın Resûlü” dedi, “Örtülmesi gereken yerlerimizi kimin yanında örtelim?”
Avret mahalli denilen mahrem bölgelerin örtülmesi gerektiğini daha önce İslâm Peygamberi'nden duymuştu çünkü. Ama bu örtünmenin sınırı ne idi? Hz.
Peygamber şöyle cevapladı: “Hanımından ve cariyenden başka herkese karşı örtülmesi gereken yerlerini ört.” Yabancı kadına karşı örtünmek gerektiğini anlayan
Muâviye sormaya devam etti: “Peki, bir erkek başka bir erkeğin yanında nerelerini örtmeli?” “Gücün yettiğince avret yerlerini kimseye göstermemeye çalış!”
buyurdu Peygamberimiz. O hâlde bedenin, cinsiyet farkı gözetmeksizin herkesten gizlenmesi gereken özel bir kısmı vardı. Muâviye, “Kişi tek başına olunca
ne kadar örtünmesi gerekir?” diye sordu bu sefer. Bunun üzerine Hz. Peygamber, örtünmenin mantığını kavramasına yardım etmek istercesine ona şu
cevabı verdi: “Kendisinden hayâ edilip utanılmaya en lâyık olan Allah'tır.” 1
Resûlullah, böylece Behz b. Hakîm'in dedesine, bedeni örtmenin kendine, hemcinsine ve Allah'a karşı saygıdan ileri geldiğini öğretmişti. Allah, meleklerine,
“Ben kuru bir çamurdan, şekillendirilmiş balçıktan bir insan yaratacağım. Ona biçim verip ruhumdan üflediğim zaman, onun için hemen saygı ile eğilin.” 2 demiş ve
insan bedenini topraktan var etmişti. 3 İnsan bedeni ruhu, gönlü ve aklı, kısacası Allah'ı tanıyan, seven ve O'nun emirlerine muhatap olan “insanlık özünü”
barındıran ilâhî bir tasarımdı. Yüce Allah, Âdem ve Havva'nın milyarlarca çocuğuna birbirinden ayrı ve kendilerine özel bir beden vermiş, çok benzeseler
bile iki insanı tıpkı ve aynı yaratmamıştı. Herkesten kendine düşen bedene razı olmasını istemiş, bu beden üzerinde tasarrufta bulunarak onu
yapaylaştırmaya ve metalaştırmaya kalkışanları,

Peygamberimizin diliyle sert bir biçimde uyarmıştı. Allah Resûlü, “Allah (başkasının saçından kendisine) saç ekleyen ve ekleten, dövme yapan ve yaptıran kadını
rahmetinden uzaklaştırmıştır.” buyurmuştu. 4
Yüce Rabbimiz, bedenin ölümsüz olmadığını söylemiştir. 5 “Her canlı ölümü tadacaktır.” 6 buyuran Cenâb-ı Hak, insana, gün gelip ölümle tanışacağını, o an
bedeninin tekrar aslı olan toprağa döneceğini 7 ama kıyametin kopması ile insanın yeniden dirileceğini anlatmıştır. 8 Her ne kadar bazı insanlara bu
dönüşüm anlaşılmaz ve inanılmaz gelse de, her ne kadar ufalanmış kemiklerin, lime lime olmuş ve toprağa karışmış etlerin tekrar bir beden hâline gelmeleri
imkânsız görünse de, 9 Yüce Rabbimiz bu gerçeğe inanmamızı istemektedir. O, bir benzeri daha olmayan parmak uçlarındaki en ince izlere varana kadar
her bedeni tekrar varedeceğini Kur'an'da açıkça söylemektedir. 10 İşte ruhların bedenlerle tekrar eşleştirildiği o güne 11 kadar, ruhu gibi bedeni de insana
emanettir. Onu iyi davranışlar sergilemede, iyi işler yapmada, iyiye yardım etmede kullanmalı, her bir organını tek tek kötüden ve kötülükten korumalıdır.
Sevgili Peygamberimiz, “Bedeninin senin üzerinde hakkı var.” 12 buyururken, insana vücudu konusundaki sorumluluğunu hatırlatmaktadır. Gören bir göze,
işiten bir kulağa, tutan bir ele, yürüyen bir ayağa, kısacası sağlıklı bir bedene sahip olmak, hayattaki en büyük nimetlerdendir. İnsanoğlu, Rabbinin verdiği
her nimet gibi bu ikramın da değerini bilmeli, bedenini nerede kullandığının hesabını vereceğini unutmamalıdır. Zira gün gelecek, ağzı mühürlenecek de
elleri konuşup ayakları yaptıklarına şahitlik edecektir. 13
İnsanın bedenini örtme güdüsünün yaratılıştan geldiği söylenebilir. Cennette yasak ağacın meyvesinden yemelerinden dolayı Hz. Âdem ve eşinin avret
yerleri açılınca, ilk refleksleri yapraklar ile örtünmeye çalışmak olmuştur. 14 Bir anlamda cinsellik bilincine erişen insanın tabiî refleksi edep yerlerini
kapatmak olmuştur. İlk insanlara ait mağara resimlerinde bile, onların basit kıyafetlerle de olsa bedenlerinin özel kısımlarını saklama ihtiyacı hissettikleri
görülmektedir. Bu ihtiyaç, zamanla her toplumun kendi gelenek, görenek ve inançları doğrultusunda bir giyim kültürü geliştirmesini sağlamıştır. Aslında
küçük çocukların soyunurken utanıp bir kenara çekilmek istemeleri ya da anneleri onları giydirirken kendilerine bakan yabancı gözlerden rahatsız olup
kızmaları, örtünme güdüsünün açık göstergesidir. Peygamber Efendimiz, işte bu hissin kaybolmamasını, aksine küçüklükten itibaren beslenmesini
istemektedir.


Bedenin örtülmesi hukukî bir zorunluluğun ya da dinî bir sınırlamanın ötesinde, fıtrî ve ahlâkî bir davranıştır. Erdemli bireyler yetiştirmenin ve sağlıklı bir
toplum inşa etmenin yolu, küçük yaşta verilen ahlâk ve değer eğitiminden geçmektedir. Dolayısıyla çocuğa, bedeninin değerli ve kendisine özel olduğu, çok
erken yaştan itibaren öğretilmelidir. Şüphesiz bu konudaki sorumluluk, bulûğ yaşına gelmekle kesinleşmektedir. Ergenliğe kadar çocuk bedeni, yetişkin
bedeninin mahremiyeti gibi ciddi bir sınırlama ile karşı karşıya değildir. Zira Allah'ın Resûlü, “Âdet görme çağına gelen kızın namazı ancak başörtüsü ile kabul
edilir.” 15 derken ve eşlerinin yanında gördüğü genç kızların artık âdet olduklarını öğrenince örtünmelerini isterken, 16 bu çizgiyi net bir biçimde
çizmektedir. Ancak çocuğun bu yaşa kadar beden mahremiyeti konusunda dikkatli davranmayı öğrenmesi ihmal edilmemelidir. Küçük zihinlerde, kıymetli
gördüğü her türlü varlığını sakınıp sakladığı gibi vücudunu da örtmesi gerektiği fikri belirmelidir. Başkasının bedenine saygılı olması, rahatsız edecek
biçimde dokunmaması ve özel kısımlarına bakmaması gerektiğinin bilincine varan çocuk, aynı şeyleri kendi bedeni için de istemeyi öğrenmelidir.
Peygamberimiz çocukların yedi yaşından sonra ayrı yataklarda yatmalarını isterken de 17 bu bilinci pekiştirmeyi amaçlamaktadır.
İnsanın örtünmesi, başkasına duyduğu saygı kadar kendisine duyduğu saygı ile de ilintilidir. Kendisine olan saygısının ve özelini sahiplenmesinin bir
göstergesidir. Mahrem yerlerini saklamak, vücuda olan itinanın ve hayâ duygusunun yansımasıdır. Hayâ duygusu ise Peygamberimizin ifadesi ile imandan
kaynaklanır. 18 Sevgili Peygamberimiz, “Allah halîmdir, hayâ sahibidir, kusurları örtendir. Hayâyı ve örtünmeyi sever. Biriniz gusledeceğinde kapalı yerde yıkansın.”
buyurmuştur. 19 O hâlde insan, bedenini yaratan ve kendisine hediye eden Rabbi ile arasındaki bağı düşünmeli, O'nun sevdiği huyları edinmekten şeref
duymalıdır. Örtünme, özsaygısıyla alâkalıdır ve insan bedenine, öldükten sonra bile hürmet gösterilmelidir. Cenazenin bir örtü altında yıkanması ve
kefenlenerek toprağa verilmesi de beden mahremiyetine gösterilecek son saygının ifadesi değil midir?
Bedenin mahrem oluşu, yani saygın oluşu onu pervasızca sergilememeyi ve teşhir etmemeyi gerektirmektedir. Bu noktada çok da hassas oldukları
söylenemeyen câhiliye toplumu insanları, günlük hayatta örtünmeyi önemsemeyen tavırlarını, ibadet amacıyla Kâbe'yi çıplak olarak tavaf edecek kadar 20
ileri götürmüşlerdir. Son dinin Peygamberi, onlara


öncelikle hayatın her ânında ellerinden geldiğince bedenlerini sakınmalarını öğretmiş, sonra da bu konudaki hassasiyetlerini ibadet ederken de
sürdürmelerini istemiştir. Böylece onlar Peygamberimizin terbiyesinden geçerek ciddi anlamda davranış değişikliğine gitmişlerdir. Bir gün ağır bir taş
taşırken peştamalının çözülüp yere düşmesi sonucu çıplak kaldığını ama taşı bırakıp da peştamalını tekrar kuşanamadığını anlatan Misver b. Mahreme,
olayı gören Peygamberimizin derhâl kendisini uyararak, “Dön de elbiseni al. Sakın çıplak dolaşmayın!” 21 buyurduğunu söylemektedir.
Kişinin banyo yaparken de vücudunun başkası tarafından görülmesine engel olması gerektiğini hatırlatan Peygamberimiz, “... Biriniz gusledeceğinde kapalı
yerde yıkansın.” 22 buyurmuş, kendisi de buna dikkat ederek ashâbına örnek olmuştur. 23 Yine tuvalet ihtiyacını giderirken iki kişinin yan yana gelip
konuşmamalarını ve birbirlerinin avret yerlerine bakmamalarını öğütleyen Hz. Peygamber, 24 kendisi de açık alanda abdest bozarken yere iyice eğilmeden
eteklerini kaldırmamayı, dolayısıyla mahremiyetini muhafazayı alışkanlık edinmiştir. 25 İç çamaşırı olmaksızın, peştamal ya da entari gibi bir giysi giyen
kimsenin mahrem yerleri görünebileceği için dizlerini dikerek oturmasını yasaklayan Peygamber buyruğu da aynı amaca yöneliktir. 26 Diğer taraftan namaz
kılarken bedenini örtecek bir kumaşa bürünen Peygamberimiz, 27 erkeklerin de 28 kadınların da 29 ibadet esnasında örtünmelerini istemiştir.
Edep timsali olan Sevgili Peygamberimiz, ashâbından birinin dizlerinin üst kısmı görülecek şekilde bacaklarını açarak oturduğunu görünce, “Uyluğunu ört.
Çünkü uyluk avrettendir.” 30 demiştir. Dinimizin erkek için belirlediği avret bölgesi göbek ile diz kapağı arasıdır. 31 Ancak kadın bedeninin daha özel ve
çekici olması, erkek bedeninden daha fazla örtülmesini gerekli kılmıştır. Kadın olsun erkek olsun insan toplum içinde bedeni ve cazibesi ile değil,
düşünceleri ve davranışları ile ön plana çıkmalı, bilhassa kadınlar, giysileri içinde toplumsal alanda daha rahat hareket etme imkânı bulmalıdır. Allah'ın
Resûlü, kadınların eteklerinin, o bölgenin geleneğine göre entari giyen ya da peştamal kuşanan erkeklerin eteklerinden bir karış daha uzun olmasını
istemiş, 32 kızı Fâtıma'nın elbisesini de bacaklarını örtecek şekilde ayarlamıştır. 33
Her konuda olduğu gibi kadın erkek ilişkilerinde de dengesizliğin ve düzensizliğin olduğu bir câhiliye toplumunu ıslah etme ve insanlığa bu konuda da
örnek bırakmakla yükümlü olan Peygamberimiz, beden


mahremiyetini önemsemedikleri gibi nezaket sınırlarını aşacak derecede aile mahremiyetini ihlâl eden kimselerle muhatap olmuştur. Zeyneb bnt. Cahş ile
evlendiği gün, düğün yemeğinin yenmesinden sonra insanlar dağıldığı hâlde birkaç kişi ısrarla Allah Resûlü'nün odasında oturup sohbet etmeye devam
etmişti. Onu eşiyle yalnız bırakmayı düşünemeyen bu adamlardan sıkılıp kendini dışarı atan Peygamberimize, “Ey iman edenler! Yemek için çağrılmaksızın ve
yemeğin pişmesini beklemeksizin (vakitli vakitsiz) Peygamber'in evlerine girmeyin, çağrıldığınız zaman girin. Yemeği yiyince de hemen dağılın. Sohbet için beklemeyin.
Çünkü bu davranışınız Peygamber'i rahatsız etmekte fakat o sizden de çekinmektedir. Allah ise gerçeği söylemekten çekinmez. Peygamber'in hanımlarından bir şey
istediğiniz zaman perde arkasından isteyin. Böyle davranmanız hem sizin kalpleriniz, hem de onların kalpleri için daha temizdir...” 34 şeklindeki ilk hicab âyetleri
nâzil olmuştu. 35 Bu sayede insanlar, bir odaya veya eve girmeden önce izin istemeyi ve hane halkının özeline saygılı olmayı öğrenmişlerdi. Ayrıca
Peygamberimizin örnek davranışını izleyerek 36 evin girişine asılan perdeleri kapalı tutma alışkanlığı edinmişlerdi.
Elbette Peygamberimizin her biri bir eşine ait olan odalarına gelen giden eksik olmamakta, ziyaretçilerin, danışanların, öğrenenlerin ardı arkası
kesilmemekteydi. Ama Hz. Ömer'in de endişe ile dile getirdiği üzere, pek çok kişiyi ağırlamak zorunda kalan Peygamber hanımları, kadınıyla erkeğiyle,
iyisiyle kötüsüyle her tür insanla karşı karşıya geliyorlardı. 37 Geleneğin giyim ölçüsünü yeterli bulmayan Hz. Ömer, onların güzelliklerini sakınmalarını ve
daha dikkatli örtünmelerini arzu etmekteydi. Bir süre sonra aslında başörtüsü kullanmaya alışık olan hanımların, boyun ve göğüslerini de kapatacak şekilde
daha özenli örtünmelerini emreden âyetler nâzil olmuştu:
“Mümin kadınlara da söyle, gözlerini haramdan sakınsınlar, ırzlarını korusunlar. (Yüz ve el gibi) görünen kısımlar müstesna, ziynet (yer)lerini göstermesinler.
Başörtülerini ta yakalarının üzerine kadar salsınlar. Ziynetlerini, kocalarından yahut babalarından yahut kocalarının babalarından, yahut oğullarından, yahut üvey
oğullarından, yahut erkek kardeşlerinden, yahut erkek kardeşlerinin oğullarından, yahut kız kardeşlerinin oğullarından, yahut Müslüman kadınlardan, yahut sahip
oldukları kölelerden, yahut erkekliği kalmamış hizmetçilerden yahut da henüz kadınların mahrem yerlerinin farkında olmayan erkek çocuklardan başkalarına
göstermesinler. Gizledikleri ziynetler bilinsin diye ayaklarını yere vurmasınlar. Ey müminler, hep birlikte tevbe ediniz ki kurtuluşa eresiniz!” 38 buyurmuştu Yüce
Rabbimiz.


Böylelikle kadınlardan sadece gövdelerini değil baş ve göğüslerini de örtmelerini istemiş, ayrıca güzelliklerini kimin yanında sakınıp saklamaları
gerekmediğini de açıkça sıralamıştı. Rabbimiz, hanımların dışarı çıkarken evde giydikleri elbiselerinin üzerine bir dış giysi almalarını istemişti:“Ey
Peygamber! Hanımlarına, kızlarına ve müminlerin kadınlarına (bir ihtiyaç için dışarı çıktıkları zaman) dış örtülerini üstlerine almalarını söyle. Onların tanınması ve
incitilmemesi için en elverişli olan budur. Allah bağışlayandır, esirgeyendir.” 39 buyurmuştu.
Bu ilâhî buyruğun ardından giyinme tarzlarını yeniden gözden geçiren mümin hanımlar, şaşırtıcı bir hızla yeni duruma uyum sağlamıştı. 40 Hz. Âişe
yaşananları şöyle anlatıyordu: “Allah, ilk muhacir kadınlara rahmet eylesin. Allah, 'Başörtülerini yakalarının üzerine kadar salsınlar.' 41 âyetini indirince, onlar
(dışarıda giydikleri uzun) elbiselerinin kenarından kesip (elde ettikleri parça ile) derhâl başlarını örttüler.” 42 Peygamberimiz de bir defasında kendisine
hediye olarak gelen ipekli bir kumaşın Hz. Ali tarafından giyilmesi yerine hanımlar tarafından başörtüsü olarak kullanılmasını önermişti. 43 Böylelikle
câhiliyenin gelişigüzel olan giyim kuşam alışkanlığı ıslah edilmiş ve yeni bir ölçü getirilmişti.
“Artık evlenme ümidi beslemeyen, hayızdan ve doğumdan kesilmiş yaşlı kadınların ziynetlerini göstermeksizin dış elbiselerini çıkarmalarında kendileri için bir günah
yoktur. Ama yine sakınmaları onlar için daha hayırlıdır. Allah, hakkıyla işitendir, hakkıyla bilendir.” 44 âyeti ile yaşlı hanımlara bu konuda bir ayrıcalık tanınmıştı.
Hz. Peygamber de inanan hanımları bayram namazı için namazgâha davet ederken, üzerine alacak dış kıyafeti olmadığından yakınanlara, arkadaşlarından
ödünç örtü almak suretiyle mutlaka namaza katılmalarını söylemişti. 45 Sabah namazını Peygamberimizin arkasında kılmak için alacakaranlıkta evlerinden
çıkarak cemaate katılan kadınlar da aynı şekilde dış örtülerine bürünerek geliyorlardı. 46
Giyinmenin teşvik edilmesiyle, teşhirciliğe de engel olunmaktadır. Bu bağlamda bedeni örtmek amacıyla giyilen kıyafetlerin çok dar olmamasını isteyen Hz.
Peygamber, 47 eğer elbise ince ve şeffaf bir kumaştan yapılmışsa altına astarlık giyilmesini önermiştir. 48 O, aslında giyinmiş olmalarına rağmen uygunsuz
kıyafetlerinden dolayı âdeta çıplak gibi görünen ve bedenlerini esirgemeyen kimselerin cennetten mahrum kalacaklarını hatırlatmıştır. 49
Beden mahremiyeti her ne kadar karşı cins söz konusu olduğunda daha bariz biçimde ele alınmaktaysa da aslında aynı cinsten olan insanların da



birbirlerinin yanında bedenlerini sınırsızca açmamamaları gerekmektedir. Yani kadının kadın yanında, erkeğin de erkek yanında vücudunun özel
bölgelerini gizlemesi gerekmektedir. Göbek ve diz kapağı arasındaki mahrem kısmın ihtiyaç dışında açılması her hâlükârda hoş karşılanmamış, hemcinsler
arasında dahi anlamsız biçimde ten temasında bulunmak yasaklanmıştır. “Erkek erkeğin, kadın da kadının avret yerine bakamaz. Bir örtünün altında erkek
erkeğin, kadın da kadının tenine dokunamaz.” 50 buyuran Peygamber Efendimiz, iki kadının veya iki erkeğin çıplak iken aynı yatakta yatmalarına da izin
vermemiştir. 51 Böyle bir davranışın, bir kadının mahremini gören diğer kadının gelip bunu eşine anlatması gibi kötü sonuçlar doğurabileceğine dikkat
çeken Hz. Peygamber, 52 elbette bu yasağın altında cinsel sapkınlıklara giden yolu kapamak gibi bir amaç da gözetmiştir.
Hz. Peygamber, anne gibi candan öte bir canın yanında bile yetişkin bir ferdin bedensel sınırlara dikkat etmesi gerektiğini söylerken de aynı hassasiyeti ve
nezaketi korumayı amaçlamaktadır. Bir kişi Peygamberimize, “Ey Allah'ın Resûlü, annemin yanına girmek için izin isteyecek miyim?” diye sorduğunda O,
“Evet.” buyurmuştur. O kişi, “Ben onunla aynı evde oturuyorum.” deyince Hz. Peygamber, “(Yanına gireceğinde) ondan izin iste.” diye cevabını tekrarlamıştır.
Bu sefer sözünü sürdürüp, “Ona ben hizmet ediyorum.” diye üsteleyince Allah'ın Resûlü, “Ondan izin iste, onu çıplak olarak görmek ister misin?” demiştir.
Adam doğal olarak, “Hayır,” demiş, bunun üzerine Peygamberimiz, “O hâlde, izin almadan annenin yanına girme.” buyurmuştur. 53 Anlaşıldığı üzere, anne ve
babanın saygınlığı ile doğru orantılı olarak, onların mahremine karşı da özenli davranmak gerekmektedir.
Bedeni değerli hissederek koruma algısı, iki yönlü bir duyarlılığı gerektirmektedir. Kişi kendi bedenine olduğu kadar karşısındaki kimsenin bedenine de
saygılı davranmak zorundadır. Bu bağlamda vücudunu izinsiz ve haksız bakışlara karşı örttüğü gibi bir başkasının özeline karşı da saygılı olmalıdır.
Rabbimiz, gözlerini haramdan sakınma emrini Kur'an'da iki defa tekrarlamakta ve her iki cinse de ayrı ayrı hitap ederek bu konuda önce erkeklerden, sonra
da kadınlardan aynı hassasiyeti göstermelerini istemektedir: “Mümin erkeklere söyle, gözlerini haramdan sakınsınlar... Mümin kadınlara da söyle, gözlerini
haramdan sakınsınlar...” 54 Hz. Peygamber, tesadüfen görüvermenin bir günahı olmasa da ikinci defa dikkatle bakarak tedirginlik oluşturmaya kimsenin
hakkı olmadığını söylemiş, “Bir bakışa, diğerini ekleme!” 55 demiştir. Bir kadının ya da erkeğin güzelliğini ansızın



gören kimsenin, bakışlarını başka yöne çevirmesi Peygamber ahlâkının gereğidir. 56 Zira Peygamberimiz, genç bir kadının güzelliğinden gözlerini alamayan
amcasının oğlu Fadl'ın yüzünü bizzat mübarek eliyle tutup öbür tarafa çevirmiştir. 57 Dolayısıyla halk arasında yaygın olan “Güzele bakmak sevaptır,”
mantığı, beden mahremiyetini ihlâl ettiği için Peygamberimizin uygulamaları ile örtüşmemektedir.
Sevgili Peygamberimiz, sara hastalığı sebebiyle nöbet geçiren ve bayıldığı esnada bedenini koruyamayan bir hanımın üstü başı açılmasın diye özel dua
buyurmuş, 58 onu yabancı bakışların tedirginliğinden kurtarmıştır. Ayrıca yol kenarında oturarak sohbet etme alışkanlıklarını bırakmak istemeyen ashâbına,
o hâlde yoldan gelip geçenlerin rahatsız olmaması için bakışlarına hâkim olmaları gerektiğini söylemiştir. 59 Allah'ın Resûlü, cemaatle namaz kılınırken
erkeklerin arkasında saf tutan hanımlara, giydikleri peştamalları kısa olan erkekler doğrulup oturmadıkça başlarını secdeden kaldırmamalarını emretmiş, 60
böylelikle onlara ibadet esnasında da edebe uygun davranmayı öğretmiştir.
“Ey âdemoğulları! Size avret yerlerinizi örtecek giysi ve süslenecek elbise verdik.” 61 buyuran Rabbimiz, elbette bu giysileri amacına uygun kullanmamız için
yaratmıştır. Bu âyete göre giyinmenin amacı, mahrem yerleri örtmek ve süslenmek olabilir. “(Allah) sizi sıcaktan koruyacak elbiseler ve savaşta sizi koruyacak
zırhlar verdi.” 62 âyetinin anlattığı gibi giyinmenin amacı, korunmak ve kendini savunmak da olabilir. Amacı ne olursa olsun bedeni örtmek ve sakınmak,
insan olmanın gereğidir, insanî bir üstünlüktür. Şeytan, insanı böylesine değerli bir histen uzaklaştırarak beden mahremiyetini ihlâl eden hatalara
sürüklemek için uğraşacaktır. Yüce Yaratıcı, “Ey Âdemoğulları! Şeytan ana ve babanızı kötü yerlerini kendilerine göstermek için elbiselerini soyarak nasıl cennetten
çıkardıysa sizi de aldatmasın.” 63 âyetiyle bu konuda kullarını uyarmaktadır. İffetini ve haysiyetini korumak amacıyla bedenini örtmek, takvanın yani Allah
karşısında hürmetkâr ve sorumluluk sahibi bir duruşun gereğidir. Çünkü O, şöyle buyurmaktadır: “Takva elbisesi var ya, işte o daha hayırlıdır.” 64

BLOG ANA SAYFA

HADİSLERLE İSLAM ANA MENÜ

HADİSLERLE İSLAM CİLT 4

HADİSLERLE İSLAM CİLTLERİN KAYNAKLARI